Marnie Oradayken
2014 yapımı, Joan G. Robinson'un aynı adlı kitabından uyarlanan animemiz, Anna kızımızın astımından ötürü havadar bir köye giderek iyileşmesini ve gizemli bir arkadaş edinmesini anlatıyor. Astım dedim, ama Anna'nın tek derdi tribal enfeksiyon, keşke doktora gideceklerine bana gelselermiş. Neymiş efendim, ben evlatlığım, ailem bana bakabilmek için devletten yardım alıyor, niye alıyorlar? Ya ne olacaktı, astım kolay mı, üstüne bunun okulu var, defteri var, kitabı var, kıyafeti var, harçlığı var, çocuk bakmak kolay mı Anna, pffft? Gerekli gereksiz strese girmeyiver o zaman! Bir de bu üvey annesine teyze demiyor mu, teyze ne kızım ya, başka hitap şekli mi yoktu?
Yuh, nasıl sinir yapmışım.
Oysa bayağı da sevdim animeyi, yanlış anlamayın. Anna da ergen işte, ne yapsın. Özellikle Anna'nın sürekli çizim yapması, kalemini açtığı sahneler çok hoşuma gitti. İyileşmek için gittiği köye de, kaldığı eve de bayıldım!
Anna da hep ergen kalmıyor, edindiği gizemli arkadaşı sayesinde kendisini evlat edinen kişileri anlamayı öğreniyor. Sonra bu gizemli Marnie...
Spoiler vermeyeceğim, ama zaten filmin ortasında anlarsınız Marnie kimmiş, neyin nesiymiş? Hanım kızımızın biraz acıklı bir hikayesi var, kıyamam.
Bir de itiraf edeyim, ben animeyi izlemeden önce bunu bir aşk hikayesi sanmıştım, zira posterde Anna'yı erkek zannetmiştim, meğer durum bambaşkaymış. Bu da benim ayıbım olsun madem.
İşte böyle blog, bence gayet keyifli vakit geçirten bir animeydi.
(Studio Ghibli bu filmin, son animasyonları olacağını ilan etti bu arada :( Neden Ghibli; anime neydi, anime emekti :'(
Herkese iyi seyirler...
B.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder